Stočarska proizvodnja

Da bi se zasnovala organska stočarska proizvodnja neophodno je obezbediti ishranu životinja na pašnjacima ili drugom zemljištu na kome se proizvodi stočna hrana. Hrana se može nabavljati i sa drugih gazdinstava ukoliko su i ona pod kontrolom sertifikacione organizacije.

Uključivanje stočarske proizvodnje u organsku proizvodnju može početi najmanje godinu dana od dana uključivanja zemljišnih parcela u organsku poljoprivredu odnosno kada se obezbedi organski proizvedena hrana za stoku sa navedenih parcela. Sakupljanje divljih biljnih i životinjskih vrsta iz prirodnih staništa smatra se metodom organske proizvodnje, ako staništa nisu tretirana drugim sredstvima tri godine pre sakupljanja (izuzev onim sredstvima koja su dozvoljena zakonom), i ako sakupljanje ne utiče na stabilnost prirodne sredine ili održavanja vrste u oblasti sakupljanja.

Proizvodi lova divljih životinja ne smatraju se proizvodima organske proizvodnje.

Za organsku proizvodnju mora se izvršiti izbor vrsta i sorti bilja koje su prilagođene agroekološkim uslovima. Seme i sadni materijal bi trebalo da potiču iz organske proizvodnje, ali ukoliko se ne mogu naći na tržištu u prelaznom periodu se mogu koristiti i oni iz konvencionalne proizvodnje (ako nisu hemijski tretirani) uz odobrenje kontrolora sertifikacione organizacije, odnosno ministarstva ukoliko se radi o sertifikovanoj proizvodnji.

Takođe, za organsku stočarsku proizvodnju, odnosno pčelarstvo, ribarstvo, živinarstvo i dr., neophodno je izvršiti izbor vrsta i rasa životinja koje imaju visok prag adaptacije na lokalne uslove i koje su otporne na bolesti. Prednost prilikom odabira imaju domaće rase životinja a cilj je da se izbegnu specifične bolesti ili zdravstveni problemi koji su karakteristični za vrste i rase koji se gaje u konvencionalnoj proizvodnji.

U organskoj proizvodnji dobrobit životinja ima visok prioritet. Pre svega životinjama treba obezbediti uslove za njihov rast i razvoj u skladu sa prirodnim genetskim potencijalom. To podrazumeva poštovanje fizioloških i ekoloških potreba životinja i stvaranje uslova za ispoljavanje prirodnih funkcija i ponašanja.

Pri organizovanju organske stočarske proizvodnje prednost se daje domaćim (autohtonim) rasama koje su adaptirane na lokalne uslove gajenja i otporne na bolesti. Broj životinja na organskom gazdinstvu povezan je sa površinom, kako bi se izbegle industrijske farme i preterano izlučivanje nitrata u zemljište i podzemne vode.